бармаҡ менән төртөп күрһәтеү

См. также в других словарях:

• Бирма — или Бирманская империя, вернее, Барма (англичане пишут Burmah) или империя Мранма, как сами жители себя называют по прежней столице, тоже Авская империя (Kingdom of Ava), занимала раньше 700000 кв. км с 7 млн. жителей; ныне это прежде… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Мэннгагдэ — Мэннгагдэ, также Мэннгагде, Мен Нгак Дэ (Вайли: man ngag sde; санскр.: Upadeshavarga IAST; «сообщаемое тайно»)  третий из трёх разделов учения и текстов Дзогчен, «раздел Тайных (устных) Наставлений», «Сущностный раздел», «раздел Упадеша».… …   Википедия

• биялай — (Орал: Чап., Жымп.; Көкш., Еңб.; Монғ.) қолғап. Б и я л а й д ы қыста қолғаптың сыртынан киеді. Б и я л а й д ы ң жалғыз бас бармағы болады (Монғ.). Қыстың көзі қырауда кішкене б и я л а й киген қолыңды иін ағаштың ілгері жағына салып, кіп… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• кертұқыл — (Орал: Жымп., Чап.) бас бармақтың көбесімен бастың бір жерінен сыдыра тартатын жаза түрі. Ол баласына к е рт ұ қ ы л берді (Орал, Жымп.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қыстақ — (Алм.: Кег., Нар., Ұйғ.; Сем.: Мақ., Ұрж.; Гур., Маңғ.) қыстау. Бақташылар қыста да қ ы с т а қ т а тұра алмайды (Алм., Нар.). Біз жазда да қ ы с т а қ т а отыра береміз (Алм., Кег.). Қ ы с т а қ т а үй қалмады ол бармаған, Қалмады терезелер… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мұңлас — (Жамб., Шу; Қ орда, Шиелі) мұңдас. Бірге жүрген м ұ ң л а с ы ғой (Жамб., Шу). Жер менен су өбісіп, Мейірі әбден қанғаны. Өзімен бірдей м ұ ң л а с ел, Бармағын балға малғаны («Кировшы», 2.03.1940) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жетімшалғы — зат. кәс. Қыран құс топшысының пышақ қыры түрмелеріне жеке дара біткен кішкене бес қауырсын өзінің тұрған орнына қарай «жетім шалғы» атанған (Ж. Бабалықов, Қырандар, 78). Құс қауырсындарының ішінде ерекше ауызға алынатынның бірі – ж е т і м ш а л …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ұшпа — I зат. Жел ұшырған қар түйіршіктері. Күзгі ақша қар мен түйдектелген ұ ш п а н ы ң ызғары еркіне қоймай, кәдешіл қатындардың аяқтары тоңып, қатып барады (С.Торайғыров, Таңд. шығ., 245). II зат. в ет. Уақ малда болатын өте жұқпалы, зілді індет. Ұ… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі